Dan naar een album dat ik toch wel een serieus aantal draaibeurten heb gegeven, zowel privé als in de uitzendingen. ‘This Country Music Thing’ van Josh Turner. Goed ontvangen onder critici en ook ik ben enthousiast hoor. Eindelijk weer een ‘ouderwets’ studioalbum van Turner waarop we natuurlijk die donkerbruine bariton gelukkig weer vaak kunnen horen. De sound neigt toch ook wel iets meer richting traditional country nu hij over zijn commerciële top heen lijkt te zijn.
En
nu ik toch bij de dames ben. Shawna Thompson mag niet ontbreken in dit
albumoverzicht. Haar eerste solorelease (Shawna maakte deel uit van het eerder
succesvolle countryduo Thompson Square) is eentje die indruk maakt hoor. ‘Lean
On Neon’ heet de plaat en zit diep in de traditional country sound geworteld.
Jankende pedalsteel guitar en fiddle, ouderwetse tearjerkers en een lange rij aan grote
countrynamen die meewerken op deze plaat. Bovenal leent de stem van Shawna zich
erg goed voor deze stijl. Eén van dé verrassendste countryalbums dit jaar!
Tot nu toe heb je albums voorbij zien komen van solo artiesten, maar natuurlijk zijn er ook releases geweest van duo’s en bandjes. Een opvallende band die dit jaar met een nieuw album kwam is wat een vreemde eend in de countrybijt. Zelf zien ze hun geluid niet echt als country, en eigenlijk is het ook meer rootsrock, maar de countrywereld en zeker de liefhebbers van de meer independent country sound hebben de band al omarmd. De Red Clay Strays uit Alabama kwamen met ‘Made By These Moments’ dat ik pas laat in het jaar aandacht heb geschonken. De zanger weet je direct bij je lurven te grijpen met het openingsnummer ‘Disaster’ en weet die lurven voor de resterende 10 nummers vast te houden. Eén van de meest populaire countryrockbands in Amerika op dit moment!
Reitsma’s Roadhouse heeft iedere uitzending ook aandacht voor Texas Country en Red Dirt Music wat vaak in één adem samen wordt genoemd. 49 Winchester zit wat mij betreft wel in die laatste categorie qua sound, maar de band komt uit Virginia en dat is te ver uit de buurt van Texas en dus wordt deze band niet gerekend tot die onderverdeling. ‘Leavin’ This Holler’ heeft een lekkere rootsy hillbilly country sound. Enige nadeeltje is misschien de stem van de zanger. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen hier even goed naar kan luisteren. De nummers staan verder wel als een huis en de muziek wordt in menig roadhouse en honkytonk in Amerika gedraaid kan ik mij zo voorstellen! In maart 2025 maken ze deel uit van het Country2Country circus wat door Europa trekt, waarbij ook Rotterdam wordt aangedaan (8 maart).
We
blijven even bij de hillbillysound. En eigenlijk is dit natuurlijk de enige
echte hillbillysound; bluegrass! En iemand die in dat genre in korte tijd zeer
groot is geworden en het genre eigenlijk zelfs is ontstegen is Billy Strings,
virtuoos op de snaarinstrumenten. Hij kwam dit jaar met ‘Highway Prayers’, ook
een album dat in vele jaarlijstjes staat. Bluegrass in al zijn facetten en met
20 songs een zeer rijk album wat eigenlijk de gehele breedte van het genre
daarmee ook dekt. Meer dan interessant album voor de liefhebber van die
typerende sound uit de Kentucky hills!
Iemand die de bluegrass heeft verlaten is Zach Top. Hij kwam met ‘Cold Beer & Country Music’ en dat album wil ik toch even noemen, of ‘moet’ ik even noemen eigenlijk. Het album staat in veel jaarlijstjes hoog genoteerd en veelal op nummer 1 ook nog. Ik ben wat gematigder wat dat betreft. De sound van Zach Top heeft een neo-traditional klank. Duidelijk te horen is de invloed van het countrygeluid uit de ‘90’s. Ik ben van mening dat Zach Top dit geluid kopieert en dit naar deze tijd brengt omdat een groot deel van het countrypubliek klaar is met de Nashvillepopsound en schreeuwt om meer pure countrymuziek. En wat is er dan beter om te doen dan het gezegde wat eigenlijk altijd opgaat? Beter goed gejat dan slecht bedacht. En dat gevoel krijg ik een beetje als ik ‘Cold Beer & Country Music’ beluister. Ik kies dan toch liever voor het album van Jesse Daniel. Die zit ook wat in die neo-tradional vijver te vissen maar dit klinkt authentieker.
Dan
nog zo’n titel die niet mag ontbreken maar waar ik zelf minder over ben te
spreken. In dit geval is de reden gewoon smaak. En smaken kunnen verschillen.
Een naam die veel gezien kan worden in jaaroverzichten is de naam Sierra
Ferrell. Haar album ‘Trail Of Flowers’ bevind zich in de americana hoek denk ik
en het is gewoon net niet mijn ding. Maar ga het album zeker beluisteren als je
een liefhebber bent van country en americana. Mogelijk dat het jou wel heel erg
aanspreekt.
Still more to come want het was een rijk jaar wat country/americana releases betreft. En vergeet niet, pas op 8 januari is Reitsma's Roadhouse terug op de radio bij Omroep Zilt. Dan natuurlijk met een aflevering vol 'RRH-crew favorites' van het jaar 2024!