Wovenhand - “Live
At Roepaen”
CD + DVD, Glitterhouse
Records
Release Date: 13
april 2012
Maakt
Wovenhand countrymuziek!? Daar kan ik een duidelijk antwoord op geven: ‘nee’.
Americana dan? Nee, ook niet. Het wordt door sommigen wel onder alternatieve
country geschoven, maar dat is het ook absoluut niet. Ik kan eigenlijk maar één
goede categorie bedenken: Wovenhand is Wovenhand, of beter nog: Wovenhand is
David Eugene Edwards!
De kenners en liefhebbers weten dat trouwens, maar dit laat zich lastig uitleggen. Het beste kun je naar één van de intensieve livebelevingen gaan om het zelf te ervaren. En dat kan gewoon in Nederland, want Wovenhand komt geregeld naar Nederland om hier op te treden. Zo ook op 14 december 2010. Toen stond Wovenhand in Ottersum in het prachtige oude klooster van landgoed Roepaen. Bij uitstek de perfecte locatie voor een optreden van Wovenhand! Van dit optreden is een beeld- en geluidsregistratie gemaakt, welke 13 april 2012 in een mooie cd/dvd combi verscheen.
Ja, ik zeg
bij uitstek perfecte locatie, want frontman en geestelijk vader van project
Wovenhand is David Eugene Edwards. Zoon van een rebel, kleinzoon van een
dominee en zelf bevangen door het geloof, doet eigenlijk niets liever dan zijn
verhaal prediken. En dat prediken gaat via zijn muziek. Zijn teksten zijn vaak
kunstzinnig poetisch maar altijd met een diepere lading naar het hogere. Dus
een kerk is dan bij uitstek een prachtige locatie voor Edwards om zijn
boodschap over te brengen.
Of dit
laatste ook echt lukt, is voor mij altijd maar weer de vraag. Ik weet niet
precies wàt voor publiek afkomt op ‘voorstellingen’ van Wovenhand. Wat ik wel weet,
is dat een optreden van Wovenhand in de eerste plaats een indrukwekkende
muzikale show is die zich constant in een bepaalde donkere flow begeeft. Maar
die flow is zo krachtig dat het je mee blijft sleuren. Voor een groot deel is
natuurlijk David Eugene Edwards hiervoor verantwoordelijk. Hij grijpt je bij de
strot met zijn typische (vaak ‘distorted’) vocalen en zijn krachtig gitaarwerk
wat meestal ruimtelijk en zweverig klinkt, maar er is ook altijd dat sterke diepdonkere
bassgeluid van Pascal Humbert die hem al bijstaat sinds 16 Horsepower! Ook dat
drukt vaak een bepaalde stempel op een nummer!
Maar inderdaad,
16 Horsepower. Vanuit daar ontwikkelde Edwards zijn soloproject Woven Hand
(later Wovenhand) en ging daarmee een veel meer alternatievere weg bewandelen.
Waar 16 Horsepower voor een nog veel groter publiek toegankelijk was, is
Wovenhand dat al lang niet meer. 16 Horsepower begon als een èchte alternatieve
countryrock band. Maar dit bleek niet het podium voor Edwards te zijn wat hij
wilde gebruiken om zijn functie als prediker uit te voeren. Gaandeweg het
bestaan van 16 Horsepower werd dit ook in de muziek duidelijk. De band startte
in 1992 met een stevig geluid. Tien jaar later was het laatste studioalbum ‘Folklore’
al helemaal in de stijl waar Edwards eigenlijk naar toe wilde, maar je begrijpt
het al, de ‘band’ 16 Horsepower niet. Dit leidde in 2005 tot een breuk en het einde
van 16 Horsepower. Inmiddels was in 2001 Woven Hand al naast 16 Horsepower
geboren en kon Edwards zich dus nu compleet richten op datgene wat hij
eigenlijk ècht wilde.
Nu nog weer
tien jaar later is het verschil van Wovenhand met het Woven Hand uit 2002
eigenlijk niet eens zo groot vind ik. Daarmee kunnen we zeggen dat Edwards
inderdaad op het pad zit wat hij wilde bewandelen. Ik blijf het altijd
verschrikkelijk jammer vinden dat die unieke sound van 16 Horsepower uit midden
jaren negentig nimmer terug zal keren. Het behoort voor mij persoonlijk tot
mijn fraaiste muzikale herinneringen!
Maar Wovenhand heeft natuurlijk invloeden vanuit 16 Horsepower meegenomen. Dat kan ook niet anders met eenzelfde frontman. Het betoverende en meeslepende zijn belangrijke factoren die ook in de muziek èn optredens van Wovenhand terugkomen. De krachtige countryrock is er niet meer, dat is duidelijk. Wat het wel is, is dat Wovenhand geluid. En het mooie is dat er dus nu een registratie is op dvd van zo’n liveconcert. Als je nieuwsgierig bent, kun je nu thuis een beetje van die sfeer proeven. Uiteraard is het niet zoals in de zaal zelf, maar je krijgt een idee!
Veertien
nummers worden ten gehore gebracht waarvan drie nummers van 16 Horsepower. Deze
drie nummers allen van het 'Folklore' album. Dit betekent geen èchte 16
Horsepower klassiekers als ‘Black Soul Choir’, ‘American Wheeze’, ‘I Seen What
I Saw’ en ‘Clogger’ om maar enkelen te noemen. Enkele jaren terug speelde
Wovenhand nog wel eens zo’n echte stamper, maar dat blijkt nu definitief
verleden tijd. Alles wat nu rest, is Wovenhand!
Wovenhand opent
met ‘Hutterite Mile’, een van die drie 16 Horsepower nummers. Het nummer is
typerend voor de rest van het concert. En dat is dan ook het grootste negatieve
puntje aan het geluid van Wovenhand. Op een gegeven moment kan het voor de
neutrale luisteraar (/kijker) teveel van hetzelfde worden en dan veranderd dat betoverende en
meeslepende in een sleur die helaas de magie verliest.
Daarmee is Wovenhand ook zeker niet toegankelijk voor iedereen. Je moet toch wel echt een liefhebber zijn van een donkere zware lading onder begeleiding van muziek die soms afkomstig lijkt vanuit alle windstreken van de wereld en soms daarbuiten! Geluiden die niet ongepast lijken op de Russische toendra, rond de Himalaya of bij de indianen in Amerika. Maar het is juist dàt wat David Eugene Edwards wil laten horen. En dat doet hij uitstekend. De nummers zijn stuk voor stuk nummers die je beklemmend meesleuren naar Edwards’ wereld. En hij laat je pas los als de laatste noot is gespeeld!
Nieuwsgierig
naar het geluid van Wovenhand? Luister dan de komende 2 weken naar Reitsma’s
Roadhouse voor enkele nummers van dat optreden in Ottersum in 2010!
Tracklist:
1. Hutterite Mile (!)
2. Swedish Purse
3. Speaking Hands (!)
4. Sinking Hands
5. His Rest (!)
6. Flutter
7. Horse Head Fiddle
8. Orchard Gate
9. Kingdom of Ice (!)
10. Singing Grass
11. Deerskin Doll
12. Raise Her Hands
13. Whistling Girl (!)
14. Off the Cuff
(!) Hoogtepunten van het album
