The Night That Country Music Came To Town

Vandaag 16 juli 2025 is er helaas geen uitzending van Reitsma’s Roadhouse bij Omroep Zilt in verband met een extra uitzending van de Zilte Middag. Volgende week 23 juli zijn we er wel weer en dan met een Country Summer Special. Voor nu kan ik je misschien vermaken met wat leesvoer. Een kleine recensie van het concert wat Jesse Daniel vorige week woensdagavond 9 juli gaf in De Oosterpoort in Groningen.
 
In juni van dit jaar bracht Jesse Daniel het album Son Of The San Lorenzo uit. En daarmee hadden we een maandje de tijd om te wennen aan een wat meer rustige sound van Jesse Daniel. Want op 6 juli startte zijn nieuwe tour, een echte world tour maarliefst. Kick-off in Texas, maar daarna op het vliegtuig naar Londen voor de opener van het Europese deel. Drie dagen later stond hij in Groningen in de Oosterpoort, en dat werd voor mij zoals de titel al zegt; The Night That Country Music Came To Town!
 
Maar eerst een half uurtje Sunken Lands in het voorprogramma. Een bandje uit de streek die de eer kreeg om het publiek een beetje in de stemming te krijgen. En dat lukte wonderwel. Met een nummertje of vijf kreeg het publiek een leuke mix van country, bluesrock en southern rock voorgeschoteld. Oke, misschien niet allemaal even strak, maar ik had zeker niet de neiging om weg te lopen om nog een biertje te halen. Nee, de reden daarvoor zou dan eerder de kapotte airco zijn! Standje smelten in de binnenzaal!
 
Na het half uurtje acclimatiseren (letterlijk) moest het kleine podium omgebouwd worden voor de hoofdact en genoten wij van de roadie der roadies die begon met het installeren van de basgitaar. Ook andere roadies kwamen op het podium om de instrumenten te installeren.
Toen de roadies klaar waren en Jesse Daniel op kwam, bleken de roadies gewoon de bandleden te zijn. Vier man sterk, drums, electrische gitaar, basgitaar, pedal steel. Eén vrouw voor de backing vocals en tambourine, en Jesse Daniel up front met ook electrische en/of acoustische gitaar! And there you have it! De basis voor country vuurwerk!

En Jesse opent met de Waylon Jennings single Are You Ready For The Country. Daarmee wordt direct de toon gezet en wordt duidelijk dat de belangrijkste bijrol voor Zachary Moulton zal zijn deze avond op de pedal steel guitar. En floep, daar schiet de gitaar van Jesse uit de riem! Hij zingt keurig door en krijgt de gitaar weer in de riem gelukkig, maar dat is iets wat je niet wilt aan de start van een set! Mede ook omdat Jesse er een klein beetje zenuwachtig uitziet, maar dat is misschien ook gewoon zijn uitstraling. Leuk is dat blijkt dat hij enkele woordjes Nederlands heeft ingestudeerd, wat het natuurlijk altijd goed doet bij het publiek.
 
Vervolgens is het kippevel het eerst half uur. Het is alsof je in een honky tonk in Amerika bent. Countrymuziek in de puurste vorm. De band weet van wanten! Goede kwaliteit van de muzikanten. Een compliment ook voor de mensen van het geluid. Eindelijk weer eens op nivo! Zelfs te doen zonder oordopjes! Lang geleden!

Jesse wisselt zijn Telecaster zo nu en dan om voor een akoestische six-string maar dat wil niet zeggen dat het dan altijd rustiger aan gaat. En ik krijg het idee dat het publiek toch ook grotendeels voor het uptempo werk van Jesse warmloopt. In het midden van de set zakt het nivo een klein beetje maar richting het einde wordt er weer geknald. De handjes gaan veelvuldig in de lucht en op elkaar. De interactie van Jesse met het publiek is niet overdreven aanwezig maar is er zo nu en dan wel. Hij lijkt soms over het publiek te kijken of gericht op één punt wat me wat doet denken aan de concerten van 16 Horsepower waar frontman David Eugene Edwards dat ook altijd deed. Een mooi oprecht moment is er wanneer hij vertelt dat ‘countrymuziek’ in elke hoek van de wereld te vinden als hij zijn nieuwe vrienden van Sunken Lands ook nog even noemt.
 
Na enkele covers van Merle Haggard komt natuurlijk dan ook Soft Spot (For The Hard Stuff) voorbij welke een beetje bekend staat als publieks favoriet. Het nummer gaat natuurlijk over de eerdere drugsverslaving van Jesse. Hier in Nederland zijn er nummers die met meer applaus worden onthaalt zo ook Rollin’ On wat de afsluiter is van de set. Het refrein wordt luidkeels meegezongen! Als toegift worden er nog twee extra nummers gespeeld. In totaal een dikke 20 songs.
 
Grote afwezige in de setlist is de single van vorig jaar én één van mijn persoonlijke favorieten Comin’ Apart At The Seems. Vreemd en jammer waarom deze niet wordt gespeeld! Andere afwezige was het publiek. Zeker geen uitverkochte zaal. En daar kan ik maar één ding over zeggen: een gemis voor de thuisblijvers! Nouja, misschien twee dingen dan want nu hebben we eigenlijk weinig last gehad van de kapotte airco en met een volle bak had dat misschien wat meer geweest!
 
Hoe dan ook, terugkijkend was het een fantastische musicnight! The Night That Country Music Came To Town! Thanks to Jesse Daniel and his band!